Pierwszy spacer wirtualny w dzisiejszym znaczeniu, czyli korzystając z komputerów i technologii wirtualnej rzeczywistości (VR), miał miejsce w latach 60. XX wieku.

🔹 Sensorama (1962): Przykładem jednego z pierwszych eksperymentów z wirtualną rzeczywistością jest urządzenie stworzone przez Ivana Sutherlinda o nazwie „Sensorama”. To było urządzenie wielozmysłowe, które pozwalało na oglądanie filmów 3D, słuchanie dźwięku, węch i wibracje, aby stworzyć immersyjne doświadczenia.

🔹 The Sword of Damocles (1968): Edwin Catmull, założyciel Pixar i John Whitney, stworzyli system wczesnej wirtualnej rzeczywistości, który był znanym jako „The Sword of Damocles”. Była to bardzo prymitywna forma VR, która używała ciężkiego sprzętu i była zarezerwowana głównie dla naukowców i instytucji badawczych.

🔹 Ivan Sutherland’s „Head-Mounted Display” (1968): Ivan Sutherland jest często uważany za ojca wirtualnej rzeczywistości. Jego prace nad „Head-Mounted Display” były pionierskie w dziedzinie interaktywnego 3D.

🔸 Pierwsze komercyjne wdrożenia (lata 90. i później): Wirtualna rzeczywistość zaczęła stawać się dostępna dla szerokiej publiczności dopiero w latach 90. XX wieku, dzięki komercyjnym produktom, takim jak Virtual Boy od Nintendo. Jednak te wczesne próby były ograniczone pod względem jakości i funkcjonalności w porównaniu z dzisiejszymi standardami.

Od tamtej pory technologia VR i spacery wirtualne ewoluowały znacznie, stając się bardziej dostępne i zaawansowane. Dzisiejsze rozwiązania VR pozwalają użytkownikom na eksplorację wirtualnych światów w sposób bardziej immersyjny niż kiedykolwiek wcześniej.